должный
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
долж-ный
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
должн/ый , -ая , -ое
1 kerak boʻlgan, talab etilgan (etiladigan), zarur, tegishli(cha); на ◆ ~ом уровне tegishli saviyada(gi), talab darajasida(gi); ◆ с ~ым вниманием tegishlicha etibor berib; ◆ ~ым образом tegishlicha;
2 в знач. сущ. ◆ ~ое с moye (munosib) boʻlgani, keragi, lozimi; ◆ отдать ~ое кому-чему-л. tegishlicha baho bermoq, munosib ravishda baholamoq, taqdirlamoq.