обычай
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
о-бы-чай
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
обыча/й м
1 rasm, odat, udum, urf-odat, taomil; ◆ старинный ~й eski urf-odat; ◆ по местным ~ям mahalliy xalq odatiga koʻra; ◆ соблюдать ~й urf-odatlarga rioya qilmoq;
2 odat, oʻrganish; ◆ это не в нашем ~е bunga biz odatlanmaganmiz, bizda bunaqa odat yoʻq.