стук
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
стук
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
стук I м
1 taqillagan (dukillagan, taraqlagan) ovoz, taqillash, dukillash, taraqlash; taqir-tuqur, [[taraq- turuq, duk-duk, dukur-dukur; ◆ ~ топора boltaning dukillashi (dukillab tushishi, urilishi);◆ слышать ~ собственного сердца oʻz yuragining dukillashini eshitmoq;◆ ~ пишущей машинки yozuv mashinkasining taqir-tuquri; ◆ рама со ~ом захлопнулась rom taraqlab yopildi;
2 taqillatish, dukillatish, urish, qoqish; ◆ ~ в дверь eshik qoqish, eshikni taqillatish; он вошёл без ◆ ~а u eshik qoqmasdan kirdi; u soʻroqsiz kirdi.
стук II межд.
1 taqir-tuqur, taq-taq, duk-duk;
2 в знач. сказ. разг. taqillatdi, dukillatdi, duk etib urdi, qoqdi; ◆ он ~ кулаком в дверь u eshikni mushti bilan duk etib urdi.