туман
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ту-ман
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
туман м, р. -а (-у)
1 tuman; ◆ ~ над болотом botqoq ustidagi tuman; ◆ густой ~ qalin tuman; ◆ ~ от лесного пожара oʻrmon yongʻinidan keyin hosil boʻlgan tuman;
2 перен. aniq koʻrishga xalal beradigan holat, mas., koʻz oldining qorongʻilashuvi; ◆ глаза застлало ~ом koʻz oldini qorongʻilik bosdi;
3 перен. xira (noaniq, chuvalgan) fikr yoki tasavvur; ◆ религиозный ~ noaniq, diniy tasavvur; ◆
- ~ в голове у кого miya (bosh) garang; ◆ ~ в глазах у кого koʻz oldi xira (qorongʻi); ◆ напустить ~у chigallashtirmoq.