xalal
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
xa-lal
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — buzilish, ishdan chiqish; shikast; ziyon, nuqson, kamchilik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
xalal bermoq Muayyan ish-harakatni amalga oshirishga monelik qilmoq; xalaqit bermoq. ◆ Birinchi soatdagi darsda Asror oʻz mayliga, oʻz xayollariga bandi boʻlib turardi. Unga hech kim xalal bermadi. "Yoshlik" . Xalal yetmoq Zarar yetmoq. ◆ Ammo tasnifotimdagi imlo-insholarimga bir andakkina xalal yetganligini koʻrdim.. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Bu ishlarni qishloq xoʻjalik ishlariga zarracha boʻlsa ham xalal yetkazmay bajarishimiz kerak. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ХАЛАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.