упрочить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
уп-ро-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
упрочи/ть сов. (несов. упрочивать) что книжн.
1 mustahkamlamoq, mahkamlamoq;◆ ~ть мир tinchlikni mustahkamlamoq;◆ ~ть союз рабочего класса с крестъянством ishchilar sinfining dehqonlar bilan ittifoqini mustahkamlamoq;
2 перен. за кем-чем barqaror qilmoq, qaror toptirmoq; ◆ этот роман ~л за ним славу талантливого писателя bu roman uning talantli yozuzchi degan shuhratini barqaror qildi.