утончённый

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

у-тон-чён-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

утончённ/ый, -ая, -ое
1 прич. от утончить;
2 в знач. прил. nozik, nafis, nazokatli; takomillashgan; ◆ ~ый вкус nozik did;
3 ashaddiy, uchchiga chiqqan, oʻtaketgan, ogʻir; ◆ ~ая жестокость oʻtaketgan (ashaddiy) shafqatsizlik; ◆ ~ая пытка oʻtaketgan ogʻir qiynoq.