avom

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-vom

Etimologiyasi

[ arab. — umum, omma]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. arab. Ekspluatorlik tuzumi sharoitida: oddiy xalq ommasi, "qora xalq" (oʻtmishda). ◆ Avom shoirimizni hurmat qilishdi, shoirimiz ham avom tilini yaxshi biladilar. Uygʻun va I., „Sulton Alisher Navoiy.“

2. koʻchma Oʻqimagan, tushunmagan, xat-savodsiz kishi(lar). ◆ Ulki ustozlikda tanho, men edim xatsiz, avom. S. Zunnunova. ◆ [Rafiq:] – Bokira deganingizda tushunmadim. [Xo'jayev:] Avomsiz. Omisiz. Bokira deganim qiz bola deganim bo'ladi. Z.Said, N.Safarov, „Tarix tilga kirdi.“

Tarjimalari

• Turkcha: avam

Ruscha _ru

avom
уст.
1 простонародье, простой люд, чернь; ◆ ~ xalq простой народ; ◆ ~ tili просторечие;
2 перен. неграмотные, невежественные люди.