ayyuhannos
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ay-yu-han-nos
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- ya. ^lilll^l - ey odamlar
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- und. s. Olomonga, toʻdaga qarata qilinadigan xitob, nido. ◆ Oʻrda jarchisi bozor va urunish joylarda toʻxtab: "Ayyuhannos! Bilmagan bilsin, eshitmagan eshitsin.. " manzumasi bilan jar solib yurar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
- Shovqin-suron, hayqiriq; dod-faryod. ◆ Isbot qilinmagan davo! Muncha ayyuhannos! Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Ayyuhannos solmoq Baqiriq-chaqiriq, dod-faryod bilan boshiga koʻtarmoq. ◆ E, odamlar, erimning dastidan dod! Bu olim emas, zolim-ku! — deya u battar ayyuhannos soldi. Gazetadan .