bandargoh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ban-dar-goh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. alSj-U-i — kema toʻxtay-digan joy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. 1 Choʻl, dasht yoki togʻli yerlar-da yoʻllar kesishgan, savdogarlar, umuman kishilar qoʻnib oʻtadigan, savdo qiladigan gavjum joy; karvonsaroy. Olti' owiuk◆ yoʻlda bir bandargoh bor edi. Kelgan savdogarlar.. qoʻnmay oʻtmas edi. "Oysuluv".
2 Daryo va dengiz qirgoqlarida kemalar toʻplanadigan, tuxtab oʻtadigan port va unga kirish-chiqish yoʻllari.◆ Od qiz bilan xayr-lashib, bandargohda turgan kema palubasiga koʻtarildi. "Yoshlik". Ming qatla shukrki.. ona yurtimizga qaytdim, qaytdim-u ban-dargohga tushib, tuprogʻinioʻpdim. M.M.Doʻst, Lolazor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БАНДАРГОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.