bevafo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

be-va-fo

Etimologiyasi

BEVAFO Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodadaydigan tojikcha be- old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'ahdida, vaʼdasida qatiy turish' maʼnosini anglatadigan arabcha vafo otiga (ARS, 903) qüshib hosil qilingan boʻlib, vafosiz', 'sadoqatsiz' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 93). Bu sifatdan oʻzbek tilida bevafolik oti yasalgan va bu ot bilan bevafolik hil- feʼli hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

be.. + vafo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ahd-paymonni buzuvchi; sadoqatsiz, vafosiz.◆  Bevafo yor. Bevafo doʻstdan tayoq yaxshi, bebahra guldan yaproq yaxshi. Maqol. n◆  Asyao bevafoga ber-manglar koʻngil, Bagʻringni qon etib ketadi bir kun. "Qoʻshiqpar".

2 koʻchma Hech kimga abadiy berilmagan, vafo qilmaydigan, vafosiz; oʻtkinchi, bebaqo.◆  Ey dunyoyi bevafo! ..Shu yigitdan bir qatra baxtni ayadingmi! Oybek, Tanlangan asarlar.◆  Ki dunyo bevafodur, beva-fodur, Koʻngul qoʻymoq anga ayni xatodur. "Taashshuqnoma".

Antonimlari

БЕВАФО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

bevafo
1 неверный, непостоянный (в отношении к кому-л.) не держащий своего обещания или слова; ◆ bevafo yer неверный возлюбленный; неверная возлюбленная;
2 преходящий, мимолётный; ◆ bevafo dunyo или ◆  dunyoyi bevafo преходящий мир.