chalishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
cha-lish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Chalmoq I fl. birg. n. ◆ Chapak chalishdi. Ovqatga zang chalishdi. m ◆ Sozandalar bir toʻxtab, ufor chalishdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 Yurganda, qadam tashlaganda bir-biri-ga urilmoq, qoqilmoq, chalkashmoq (oyoq ha-qida). ◆ Oyoqlari taqimigacha qorga botar, baʼ-zan chalishib ketardi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
3 esk. Harakat qilmoq, mehnat qilmoq.
4 koʻchma Suzilib, yumilib ketmoq; yumi-lib ketmoq (koʻz haqida). ◆ Usta Abdugʻafur uyqusi kelib mudrayotgan odamdek, koʻzlari chalishib, boshi qiyshaya boshladi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Oftobning shuʼlasiga qaragandek, Goʻroʻgʻlining ikki koʻzi chalishib qoldi. "Gul-shanbogʻ" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАЛИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.