chalishmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]cha-lish-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Chalmoq I fl. birg. n. ◆ Chapak chalishdi. Ovqatga zang chalishdi. m ◆ Sozandalar bir toʻxtab, ufor chalishdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 Yurganda, qadam tashlaganda bir-biri-ga urilmoq, qoqilmoq, chalkashmoq (oyoq ha-qida). ◆ Oyoqlari taqimigacha qorga botar, baʼ-zan chalishib ketardi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
3 esk. Harakat qilmoq, mehnat qilmoq.
4 koʻchma Suzilib, yumilib ketmoq; yumi-lib ketmoq (koʻz haqida). ◆ Usta Abdugʻafur uyqusi kelib mudrayotgan odamdek, koʻzlari chalishib, boshi qiyshaya boshladi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Oftobning shuʼlasiga qaragandek, Goʻroʻgʻlining ikki koʻzi chalishib qoldi. "Gul-shanbogʻ" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЧАЛИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.