changallamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chan-gal-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
CHANGALLA- q. changal I
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Besh panja bilan, tirnoqlarni ishga solib, siqib ushlamoq, qoʻl bilan mahkam siqimlamoq. ◆ Burgut qush-ni changalladi. yash Bu mung shu qadar ogʻir ediki, Mirvali ikki panjasi bilan koʻk-ragini changallab turib, bir oh urdi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ Yigitalining oyogʻidan kuch ketdi. Lekin bilak tomirlari boʻrtib, sim arqonni mahkam changallab oldi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
2 koʻchma Kuchli xuruj bilan tutmoq, siq-moq (dard, ogʻriq haqida). ◆ Azimiy shu xilda "vatanparvarlik" qiliboʻtirib, birdan korni changallab ogʻrib qoldi. "Mushtum" .
- Yer changallamoq Parchin boʻlib yiqil-moq, yer tishlab qolmoq. ◆ [Sultonov] Ich-ichidan xoʻrligi kelib, yer changallab qoldi. M. Mansurov, „Yombi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАНГАЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.