chiqish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chi-qish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Chiqmoq fl. har. n. ◆ Uydan chiqish. Dalaga chiqiil. Avtobusga chiqish. m ◆ Havo ayniyapti. Bunaqa havoda choʻqqiga chiqish xavfli. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

2 Quyoshning, oyning ufqsan koʻtarilish payti, koʻrinishi. ◆ Oʻrdaning kun chiqish to-monidagi ixcham gʻishtin xona — xazina, uning soʻl tomonidagi xonalarda toʻplarning oʻq-dorisi, baʼzi qurol-yarogʻlar saqlanadi. Mirmuhsin, „Qahramonnoma“ .

3 Nutq, maqola, asar, soʻz va sh.k. bilan qatnashish, koʻrinish. ◆ Katta chiqish qilish. Olimning gazetadagi chiqishi. sht [80-yil-larda] Matbuotda chiqish qilgan amaldor borki, oʻzbek xalqiga osildi. "Fan va turmush" .

• Chiqish kelishigi tlsh. Ish-harakatning boshlanish oʻrni, manbai, sababi kabi maʼnolarni bildiradigan, kimdan? nimadan? qayerdan? kabi soʻroqlarga javob boʻladigan kelishik.

Antonimlari

ЧИҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

chiqish

• Turkcha: çıkış
• Inglizcha: exit

OʻTIL

Ruscha _ru

chiqish
1 и. д. от ◆  chiqmoq; sahnaga ~ выход на сцену; ◆ urushdan ~ выход из войны; ◆ toqqa ~ восхождение на гору; ◆ ~ kelishigi грам. исходный падеж;
2 восход; ◆ quyosh ~i восход солнца;
3 выступление; ◆ shoirlarning ~i выступление поэтов; ◆ 

• ijtimoiy ~ социальное происхождение.