choʻkkalamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]choʻk-ka-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Oyoqlarni tizzadan bukib, tiz va oyoq kaftlariga tayanib oʻtir-moq, choʻkka tushib oʻtirmoq, choʻkka tushmoq. ◆ Sulton piyon gilamga choʻkkalab, mayin, ingichka ovozda gap boshladi. N. Aminov, „Qahqaha“ . ◆ Oysara shoshilmay borib, beshik yoniga choʻkkaladi. Oʻ. Hoshimov, „Ykki eshik orasi“ . ◆ Zulxumor yerda choʻkkalab oʻtirganicha, atrofga alangladi. M. Mansurov, „Yombi“ .
2 Biror narsa taʼsirida oyoqlari bu-kilib, tizzalarga tayanib qolmoq, tiz choʻkmoq. ◆ Dadam, birov oyogʻidan chalib yubor-gandek, choʻkkalab qoldi. Oʻ. Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ . ◆ Oʻsha zahoti oyimning qoʻlidan kapgir uchib ketdi. Boshidagi jun roʻmoli yelkasiga tushib, qorga choʻkkalab qoldi. Oʻ. Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЧЎККАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
choʻkkalamoq
= choʻkka tushmoq и choʻkka tushib oʻtirmoq (см. choʻkka).