chochiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
cho-chiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Sochiq, lungi.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
cho-chiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II 1 Sochilgan, sochilib yotgan; parishon.
2 etn. Toʻylarda kuyov, yangi tugʻilgan yoki xatna qilinayotgan bola boshidan sochila-digan va asosan, bolalar talashib-torti-shib terib oladigan mayda pul, shirinlik va sh.k.; sochqi. ◆ Kuyov pochchangiz keldi, kochin-giz, Chochiq chochingiz, yoʻlni ochingiz. Gʻ. Gʻulom .
chochmoq s. t. Sochmoq; sepmoq. Erali-xon podsho arava-arava tanga-tilla chiqarib, Boʻzoʻgʻlon podshoning oʻz izzati bilan boshidan chochdi. "Yusuf va Ahmad".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧОЧИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
chochiq (koʻplik chochiqlar)
Tillar[tahrirlash]
OʻTIL
Ruscha ru
chochiq I
разг. = sochiq II.
chochiq II
1 разбросанный; раскиданный, находящийся в беспорядочном, хаотическом состоянии;
2 этн. пряники, конфеты, сушёные фрукты, а также мелкие монеты, высыпаемые на голову жениха и невесты на свадьбах, на колыбель новорождённого, на голову долгожданных близких лиц при торжественной встрече и подбираемые обычно детьми.