chovli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chov-li

Etimologiyasi

CHOVLI Bu ot ПРСda [choupe] shaklida keltirilib, 'bukilgan' maʼnosini (167), ТжРСda chavli shaklida keltirilib, "shumovka iz prutyev ili provoloka dlya vïnimaniya pelmeney iz kotla" deb izoxlangan (435). Uzbek tiliga tojik tilidagi shakli a tovushini o (â) tovushiga almashtirib olingan; 'suyuq xamir ovqatlar donini suzib olish uchun ishlatiladigan choʻmichsimon roʻzgʻor buyumi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 376). Bu ot OʻTILda tojikcha deb belgilanmagan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Novda yoki simdan toʻqilgan, ugra, shilpildoq va sh.k. xamir ovqatlarni suzib olish uchun ishlatiladigan choʻmich-simon roʻzgʻor asbobi. ◆ Choʻp chovli. Sim chovli:

Chovli solmoq (yoki urmoq) 1) xamir ov-qatni yoki biror narsani chovli bilan suzib olmoq; 2) koʻchma birovning ishiga aralashmoq; har narsaga suqilavermoq, burun suqmoq. ◆ Vrachning ishi — kasallarni da-volash. Nigoraga hayronman, har narsaga oʻz chovlisini solavermay, tinchgina yursa nima Kshgarkin? S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Antonimlari

ЧОВЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chovli
1 шумовка (плетёная из прутьев или проволоки); ◆ ~urmoq или ◆  ~ solmoq 1) доставать (брать) шумовкой (что-л. из котла, кастрюли); 2) перен. вмешиваться, соваться, совать свой нос;
2 обл. = chovxoda и eshkak.