diyor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-yor

Etimologiyasi

a. jL.j — uy, maskan; mamlakat; oʻlka

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mamlakat, yurt, oʻlka. ◆ Hur diyor. Ona diyor. yaya Bektemirga notanish qandaydir qushlar gsia-gala boʻlib, allaqasharga, goʻzal, issiq diyorlarga safar qiladilar. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Diyorimizda bir-biridan goʻzal, orombaxsh va shifobaxsh maskanlar juda koʻp. Gazetadan .

2 Yashash joyi, maskan. ◆ Choʻponlar diyorida odamning qadri nihoyatda baland ekanini hirotliklar payqab oʻtirishardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

3 koʻchma Biror narsa koʻp boʻlgan, koʻp yetishtiriladigan joy. Tilda doston Fargʻona — ◆ Ipak paxta diyori. Yo. Mirzo, „Oʻgʻil mehri“ .

4 koʻchma Olam, borliq; quchoq, bagʻir. ◆ U yoshlik chogʻidanoq mehnat diyoriga kirdi. Gazetadan . ◆ Uningxayoli sirli, yashirin zavklar diyoriga uchdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Eh, naqadar axir bepoyon Sukunat deb atalgan diyor. R. Parfi, „Koʻzlar“ .

5 Diyor (erkaklar ismi).

Antonimlari

ДИЁР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

diyor

• Turkcha: ülke

Ruscha _ru

diyor
1 страна, край, земля; родина; ◆ Rost aytgil, bolam, ~ing qaysidir? («Фольклор») Скажи правду, сынок, откуда ты родом?;
2 перен. область, поприще; ◆ yoshlik chogʻidanoq mehnat ~iga kirdi он смолоду вступил на трудовое поприще, стал жить своим трудом;
3 Дияр (имя собств. мужское).