Kontent qismiga oʻtish

diyor

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

di-yor

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

a. jL.j — uy, maskan; mamlakat; oʻlka

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Mamlakat, yurt, oʻlka. ◆ Hur diyor. Ona diyor. yaya Bektemirga notanish qandaydir qushlar gsia-gala boʻlib, allaqasharga, goʻzal, issiq diyorlarga safar qiladilar. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Diyorimizda bir-biridan goʻzal, orombaxsh va shifobaxsh maskanlar juda koʻp. Gazetadan .

2 Yashash joyi, maskan. ◆ Choʻponlar diyorida odamning qadri nihoyatda baland ekanini hirotliklar payqab oʻtirishardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

3 koʻchma Biror narsa koʻp boʻlgan, koʻp yetishtiriladigan joy. Tilda doston Fargʻona — ◆ Ipak paxta diyori. Yo. Mirzo, „Oʻgʻil mehri“ .

4 koʻchma Olam, borliq; quchoq, bagʻir. ◆ U yoshlik chogʻidanoq mehnat diyoriga kirdi. Gazetadan . ◆ Uningxayoli sirli, yashirin zavklar diyoriga uchdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Eh, naqadar axir bepoyon Sukunat deb atalgan diyor. R. Parfi, „Koʻzlar“ .

5 Diyor (erkaklar ismi).

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ДИЁР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

diyor