doʻlvar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻl-var
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Gavdasi katga, yoʻgʻon, bar-vasta (odam haqida). ◆ Doʻlvar yigit. m ◆ Dalalarni piyoda kezsangiz.. doʻlvar yigit-larni, lobar qizlarni koʻrasiz. Gazetadan .
2 Keng, toʻkis. ◆ Doʻlvar koʻylak.
3 Sodda, goʻl. Tilavovning ochiq qoʻl, doʻl-varligiga koʻp kishilar besh ketadi. Gazetadan. ◆ Mening talqinimdagi Yaxshiboyev, yoshlik paytlarida oʻta joʻn, oʻta doʻlvar, oʻta yoqim-toy tuyulyapti. M.M .Doʻst, Lolazor. ◆ Ars-lonqulning sof yuragini.. tabiiy aqlini ifodalovchi doʻlvar soʻzlarini koʻproq eshit-gisi keldi. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎЛВАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.