dorilbaqo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-ril-ba-qo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, dorulbaqo [a. —
boqiylik makoni; narigi, u dunyo] din. Narigi dunyo, oxirat. zid. dorilfano. ◆ Iyagini tangʻib koʻyinglar, dorilbaqoga joʻnadi eshon! M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Oltinlarni dorilbaqoga koʻtarib ketaman, dedingmi? K. Yashin, „Hamza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОРИЛБАҚО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.