dovur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-vur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kum. (j. k. bshshn) shv. 1 Qadar, -gacha. ◆ Soat ikkiga dovur. Qishga dovur. Kechga dovur. ◆ U choʻloqlanib darvozaga dovur chiqdi. "Yoshlik" . ◆ Men unga dovur bu hovlining shikast-rextini sozlatib, boshshb jihozlab qoʻyaman. N. Qilichev, „Chigʻiriq“ . ◆ Yunusxon tongga dovur oʻn qayta uxlab, oʻn qayta uygʻondi. M. M. Doʻst, „Lolazor“ .

2 Marta, karra. ◆ Tilovberdini oʻgʻling bilan uch dovurgacha olishtiraman. T. Murod, „Yulduzlar mangu yonadi“ .

dovur II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-vur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Tovush, ovoz. ◆ Yer tagidan bejoy otning dovuri keladir. Usmon baxshi Mamat oʻgʻli, „Boʻtakoʻz“ .

dovur III

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-vur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. davir.

Antonimlari

ДОВУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dovur
послелог, управляющий дат. п. до, вплоть до; по; ◆ soat ikkiga ~ до двух часов, вплоть до двух часов; ◆ qishga ~ вплоть до зимы; ◆ shu choqqa ~ по настоящее время; ◆ kechga ~ kutdim я ждал вплоть до вечера.