fayz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fayz

Etimologiyasi

arab. – toʻkilish, yoyilish; moʻl-koʻlchilik; saxovat, muruvvat;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Oʻziga jalb qilishlik, quvonch baxsh etuvchi jozibadorlik. ◆ Suhbatga fayz kirdi. ◆ Bazmning fayzi ketdi. ◆ Orombaxsh "Choʻli iroq" polizning sehrli oqshomiga yana ham fayz kiritdi. N. Fozilov, „Diydor.“ ◆ Shu payt elektr chiroqlari yoqildi, hovliga fayz ustiga fayz qoʻshildi. Gazetadan.

2. koʻchma Baraka, moʻllik. ◆ Fayz yogʻildi Oʻzbekistonga, Bu dilrabo bogʻu boʻstonga. H. Rasul, „Baxt nashʼasi.“ ◆ Fargʻonaning husni keldi sahroga, Paxta ekdim, fayz keldi, inju keldi. T. Toʻla, „Oromijon.“

3. Fayzullo (erkaklar ismi).

Antonimlari

ФАЙЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Tillar

• Turkcha: çekicilik

Ruscha _ru

fayz
1 привлекательность, прелесть (кого-чего-л.); ◆ bazmga ~ kirdi вечер стал интересным; оживлённым; ◆ bahor kunlarining ~i прелесть весенних дней;
2 достаток, обилие, изобилие; ◆ Uyimizga fayz keldi В наш дом прищло изобилие (достаток).
3 Файз (имя собств. мужское).