forigʻ
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]fo-rigʻ
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – xoli, boʻsh; egallanmagan; befoyda;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- forigʻ boʻlmoq; esk. kt. Biror ish-harakatdan xoli boʻlmoq, boʻshamoq, qutulmoq. ◆ Hech kim gunohlardan forigʻ emas. ◆ Ota-onasining nazdida, Hafiza yuragidagi dardlardan forigʻ boʻlganday koʻrindi. Mirmuhsin, „Umid.“ ◆ Sen shu yerda turgin, men namozdan forigʻ boʻlayin, soʻngra gaplashamiz. "Oysuluv".
- forigʻ qilmoq; Biror narsadan, ish-yumushdan xoli qilmoq, qutultirmoq. ◆ Qatra may gadolardin, soqiyo, darigʻ etma, Aqldin qilib forigʻ, mastligʻda sulton qil. Uvaysiy.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ФОРИҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.