fuqaro
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fu-qa-ro
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ADya — "faqir" s. ning koʻpl.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1.Biror mamlakatning doimiy (muayyan yuridik huqugugarga ega boʻlgan) aholisi, grajdanlar. Oʻzbekiston fuqarosi. Rossiya fuqarosi. Angliya fuqarosi. m Qay podshoning fuqarosi boʻlasan? „Yusuf va Ahmad“. Aslini olganda, tomoshabinlarning aksariyati amirdan qochib oʻtgan Buxoro fuqarolari edi. K. Yashin, Hamza.
2.Umuman, oddiy xalq, omma. Kelgan mahsulotning narxi esa oddiy fuqaro hamyonini chaqadi. „Gazetadan“. Men podsholar uchun emas, Xuroson fuqarosi uchun madrasa solyapman. Mirmuhsin, Meʼmor.
3.etn. Oddiy, qashshoq qora xalq vakili; zid. xoʻja 3. Fuqaro bosh egib kiradigan qiyshiq eshik, guvala devorini eplab olsa ham katta gap. Mirmuhsin, Umid.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФУҚАРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
fuqaro
(а. ед. faqir) уст.
1 жители, народ;
2 подданные;
3 ист. этн. простой (непривилегированный) народ; ◆ Men sizga aytsam, bizning Qamishkapa eskidan uruqqa ajrab keladi: ~ va xoʻja (П. Турсун, «Ўќитувчи») Я скажу вам, что наш [кишлак] Камыш-капа с давних пор делится на два рода: простой народ и ходжа.