gʻalcha
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)gʻalcha I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻal-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Boʻyi past, miqti, pakana (odam haqida). ◆ Oʻn qadamcha narida, supada gʻalcha yigit bilan qorachadan kelgan qiz turardi. A. Hasanov, „Chiroqlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
gʻalcha II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻal-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
s.t. Oʻz tilidan boshqa tilga tushunmaydigan; gap-soʻzni tezda anglab, uqib ololmaydigan. ◆ Gʻalchani izzat qilsang, chorigʻi bilan toʻrga chiqadi. Maqol . n ◆ -Oʻzing gap-papga tushunasanmi yo gʻalchamisan! — dedi Ahmadjonning dadasi muallimga. S. Karomatov, „Hijron“ . -Mabodo.. yaxshi muomala-ga tushunmaydigan gʻalcha kelib qolsa, belni bogʻlab, zakon [qonun
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
soʻqishamiz, — dedi Ray-bulla. F. Musajonov, Chiqindi. Ey, sen gʻal-cha, bevatan, Meni qayga eltasan?P. Toʻla.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒАЛЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.