gʻavgʻo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻav-gʻo

Etimologiyasi

GʻAVGʻO Bu ot ПРСda [ġouġa] shaklida (360), ТжРСda gavgo shaklida (646) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojik tilidagi shakli olingan; 'shovqin-suron, janjal maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 646). Uzbek soʻzlashuv tilida a tovushi o (â) tovushiga, o (â) tovushi a tovushiga admashtirib govga tarzida xam aytiladi (OʻTIL, II, 662). 272
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

fors. – shovqin-suron, baqirchaqir, janjal, mushtlashish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Betartib ovozlar, qiy-chuv, shovqin. ◆ Bir kecha afandining qulogʻiga koʻchadan gʻavgʻo eshitildi. "Latifalar". ◆ Mavlono Fazliddin shovqin kelayotgan tomonga quloq solib turib qoʻrqib ketdi. Bu galgi gʻavgʻo shahar ichidan koʻtarilmoqda edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“

2. ayn. gʻalva 1. ◆ Boʻlajak gʻavgʻolarni oldindan payqaydigan boʻlib qolgan Shuhrat, ukasiga boshi bilan imo qilib, balkonga chiqa boshladi. Q. Kenja, „Togʻ yoʻlida bir oqshom.“ ◆ Dadam yuvosh odam boʻlganidan bunday gʻavgʻolardan har vaqt qochar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Bunaqangi gʻavgʻolar joniga tekkan qoʻshni xotin qoʻlini paxsa qilib, Mullajonning oldiga keldi. S. Ahmad, „Mullajon.“

3. ayn. gʻalva 2. ◆ Hammada bir tashvish bor, ota! Tirikchilik gʻavgʻosi yolgʻiz sizda emas. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Bir roʻzgʻorga oʻsha roʻzgʻorning oʻz gʻavgʻosi ham etadi. A. Qahhor, „Sarob.“

Antonimlari

ҒАВҒО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻavgʻo
1 шум, крик, гам;
2 скандал; ◆ ~ qilmoq, ~ solmoq 1) шуметь, расшуметься; 2) скандалить; буянить;◆ ~ koʻtarmoq поднимать шум, крик; ◆ ~ chiqarmoq поднимать шум; вызывать скандал;
3 заботы, хлопоты; ◆ Tirikchilik ~si yolgʻiz sizda emas (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Заботы о хлебе насущном не только у вас одного.