gʻofil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻo-fil

Etimologiyasi

[ arab. – beparvo, eʼtiborsiz; parishonxotir; gʻaflatda qolgan ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Gʻaflatda qolgan, hech narsadan bexabar. ◆ E gʻofil ona, tur, koʻzingni och, qizingning yuragiga quloq sol. Uning qalbiga muhabbat keldi. S. Ahmad, „Muhabbatning tugʻilishi.“ ◆ Kechir, doʻstim, gʻofil qoldim. Issiq qoʻynimda ilon yotganini bilmadim. I. Sulton, „Imon.“

Antonimlari

ҒОФИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻofil
пребывающий в неведении; несведущий; неосведомлённый; ◆ ~ qolmoq = gʻaflatda qolmoq (см. gʻaflat 1).