gʻoyibdan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻo-yib-dan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kutilmagan joydan, yoʻq
joydan, yoʻqsan. Xazina — ◆ gʻoyibdan emas, mehnatdan. Maqol . m ◆ Taʼtil kunlari Sai-diy uchun gʻoyibdan kelgan zoʻr boylik boʻlib, uning qanchasini nima ishlarga sarf qili-shini bilmay shoshilar edi. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Gʻoyibdan kelgan bu xurjunni Oysha xola salmoqlab koʻrdi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
2 ayn. gʻoyibona 1. ◆ Elmurod bu qoracha, chehrasi ochiq yigit bilan hamsuhbat boʻlma-gan boʻlsa ham, uni gʻoyibdan tanir, odamlar ogʻzidan eshitgan edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Javod ularning koʻplarini gʻoyibdan taniy-di. I. Rahim, „Javodning jadvali“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒОЙИБДАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻoyibdan
1 неизвестно откуда, нежданно, нежданно-негаданно;
2 = gʻoyibona.