gʻoyibdan
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻo-yib-dan
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Kutilmagan joydan, yoʻq
joydan, yoʻqsan. Xazina — ◆ gʻoyibdan emas, mehnatdan. Maqol . m ◆ Taʼtil kunlari Sai-diy uchun gʻoyibdan kelgan zoʻr boylik boʻlib, uning qanchasini nima ishlarga sarf qili-shini bilmay shoshilar edi. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Gʻoyibdan kelgan bu xurjunni Oysha xola salmoqlab koʻrdi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
2 ayn. gʻoyibona 1. ◆ Elmurod bu qoracha, chehrasi ochiq yigit bilan hamsuhbat boʻlma-gan boʻlsa ham, uni gʻoyibdan tanir, odamlar ogʻzidan eshitgan edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Javod ularning koʻplarini gʻoyibdan taniy-di. I. Rahim, „Javodning jadvali“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒОЙИБДАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
gʻoyibdan
1 неизвестно откуда, нежданно, нежданно-негаданно;
2 = gʻoyibona.