gulshan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gul-shan

Etimologiyasi

GULSHAN Bu ot tojik tilida gul I otiga (q.) 'moʻl joy' maʼnosini ifodalaydigan -shan qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'gul moʻl-koʻl joy' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 198).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. ^z, K — gulzor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

poet. 1 Gulzor, gulbogʻ, chamanzor. ◆ Oh, ajib gulshanda ham boʻlmasa deysan tikan, Odam-ku bu — odamzod, betimsol buyuk, kabir. A.Oripov.

Sheralixon gulshan bogʻining devorini yoqalab, devorning tushligiga yetdi. "Erali va Sherali".

2 koʻchma Gullagan, yashnagan yer, obod oʻlka, mamlakat; guliston. ◆ Tomosha qilgali Toshkentning eli, Shu vaqtda boʻlibdi shaharlar guli. Bir-biridan ziyod zebo manzili, Bu gulshanda men ham turgash keldim. Ergash shoir . [Xolisxon Tojiboyga:] ◆ Qani, soʻraganning aybi yoʻq, koʻzimga oʻtdek koʻ-rinasiz, qaysa gulshanning gulisiz? Hamza, „Paranji sirlari“ .

3 Gulshan (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ГУЛШАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gulshan
поэт.
1 розовый цветник, розарий;
2 перен. цветущий край, цветущая страна;
3 Гулшан (имя собств. женское).