haligi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-li-gi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
olm. 1 Bundan sal ilgari til-ga olingan, boʻlgan shaxs, narsa oʻrnida qoʻllanadi, unga ishora qiladi; boyagi, oʻsha. ◆ Hashgi mashina kimniki ? Haligi kelgan kim edi ? yat Atrofimga alanglasam, haligi she-riklarim ham ketib boʻlishibdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Yoʻlchi oʻz manziliga qaytib, pichan "toʻshakka" choʻzilarkan, haligi yerdan yana nogʻora taraqladi. Oybek, „Tanlangan asar-lar“ . ◆ ..Haligi yurak oʻynogʻisi tagʻin ham ku-chaydi.. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Aytilmoqchi boʻlgan shaxs, narsa ha-qidagi soʻz, ran yodga kelmay turgan paytda xuddi shu holatni qayd etish uchun qoʻlla-nadi. ◆ Dashdan qaytayotsam, haligi, otini esdan chiqardim, anavi Toshtemirning togʻa-si duch keldi. "Yoshlik" . ◆ Haligi, oti qursin.., Malikboyning maydonida! A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ . ◆ -Haligi, aytmoqchi, chaqasi nima boʻladi, — dedi oshxona mudiri.. "Mushtum" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЛИГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.