halim
I
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ha-lim
Aytilishi
Etimologiyasi
arab. – yumshoq, yuvosh, muloyim, beozor; sabr-toqatli;
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1. Kishiga qattiq botmaydigan, muloyim, yoqimli (to-vush, muomala va shunday muomalali kishi haqyda). ◆ Halim muomala. sht Suv tepasida odamlar oʻt boʻlib yonadi, boshqa vaqtlarda eng sokin, eng halim odamlar, suv boshida jan-jal chiqsa, soʻz va dalil oʻrniga musht bilan, ketmon koʻtarish bilan ish koʻrishga tiri-shadilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bir-ikki daqiqa sukutdan soʻng Saidahmadxon sunʼiy tabassum, halim ovoz bilan soʻz boshladi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Har gapidan, harakatidan gʻurur aks etadi. Muomalada halim. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Umar qishloqqa koʻchib kelgan kezlari yumshoq supurgiday halim yigit edi. "Mushtum" .
2. Halim (erkaklar ismi).
II
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ha-lim
Aytilishi
Etimologiyasi
arab. – yopishqoq, yelim-shak;
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1. Suvga bugʻdoy yormasi va goʻsht solib, uzoq (hil-hil boʻlib ketguncha) qaynatib pishiriladigan quyuq ovqat. ◆ -Hazratoyim-ning dahalari boʻldi. Chunonam basavlat, chu-nonam gavjum boʻldiki, doshqozonda halim ulashdilar, — dedi Anzirat. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Pishgan halimning bugʻdoyi ezi-lib, goʻshti esa hil-hil boʻlib ketadi. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .
2. koʻchma Qattiq emas, yumshoq. ◆ Goʻsht qay-nayverib, halim boʻlib ketibdi. n ◆ Vohid-larning qishlogʻida boshqa yerlarda juda kam uchraydigan halim va shirin olma bor. O. Yoqubov, „Tilla uzuk“ .
Sinonimlari
Antonimlari
ҲАЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ot
halim (koʻplik halimlar)
Ruscha ru
halim
1 особым образом приготовляемая каша из очищенных зёрен пшеницы и мяса; ◆ qaynayverib, ~ boʻlgan разваренный;
2 перен. мягкий, кроткий, шёлковый; добродушный; ◆ ~day boʻlib qoldi он стал как шёлк;
3 Халим (имя собств. мужское).
Nido
halim
Ot
halim