halim
Nido
halim
Ot
halim
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ha-lim
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
- I [a. — yumshoq, yuvosh,
muloyim, beozor; sabr-toqatli] 1 Kishiga qattiq botmaydigan, muloyim, yoqimli (to-vush, muomala va shunday muomalali kishi haqyda). ◆ Halim muomala. sht Suv tepasida odamlar oʻt boʻlib yonadi, boshqa vaqtlarda eng sokin, eng halim odamlar, suv boshida jan-jal chiqsa, soʻz va dalil oʻrniga musht bilan, ketmon koʻtarish bilan ish koʻrishga tiri-shadilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bir-ikki daqiqa sukutdan soʻng Saidahmadxon sunʼiy tabassum, halim ovoz bilan soʻz boshladi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Har gapidan, harakatidan gʻurur aks etadi. Muomalada halim. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Umar qishloqqa koʻchib kelgan kezlari yumshoq supurgiday halim yigit edi. "Mushtum" .
2 Halim (erkaklar ismi).
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ha-lim
Aytilishi
Etimologiyasi
- II \a. *I & — yopishqoq, yelim-shak
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1 Suvga bugʻdoy yormasi va goʻsht solib, uzoq (hil-hil boʻlib ketguncha) qaynatib pishiriladigan quyuq ovqat. ◆ -Hazratoyim-ning dahalari boʻldi. Chunonam basavlat, chu-nonam gavjum boʻldiki, doshqozonda halim ulashdilar, — dedi Anzirat. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Pishgan halimning bugʻdoyi ezi-lib, goʻshti esa hil-hil boʻlib ketadi. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .
2 koʻchma Qattiq emas, yumshoq. ◆ Goʻsht qay-nayverib, halim boʻlib ketibdi. n ◆ Vohid-larning qishlogʻida boshqa yerlarda juda kam uchraydigan halim va shirin olma bor. O. Yoqubov, „Tilla uzuk“ .
Sinonimlari
Antonimlari
ҲАЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ot
halim (koʻplik halimlar)