halim

I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-lim

Etimologiyasi

arab. – yumshoq, yuvosh, muloyim, beozor; sabr-toqatli;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Kishiga qattiq botmaydigan, muloyim, yoqimli (to-vush, muomala va shunday muomalali kishi haqyda). ◆ Halim muomala. sht Suv tepasida odamlar oʻt boʻlib yonadi, boshqa vaqtlarda eng sokin, eng halim odamlar, suv boshida jan-jal chiqsa, soʻz va dalil oʻrniga musht bilan, ketmon koʻtarish bilan ish koʻrishga tiri-shadilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bir-ikki daqiqa sukutdan soʻng Saidahmadxon sunʼiy tabassum, halim ovoz bilan soʻz boshladi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Har gapidan, harakatidan gʻurur aks etadi. Muomalada halim. A. Qahhor, „Sarob“ . ◆ Umar qishloqqa koʻchib kelgan kezlari yumshoq supurgiday halim yigit edi. "Mushtum" .

2. Halim (erkaklar ismi).

II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-lim

Etimologiyasi

arab. – yopishqoq, yelim-shak;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Suvga bugʻdoy yormasi va goʻsht solib, uzoq (hil-hil boʻlib ketguncha) qaynatib pishiriladigan quyuq ovqat. ◆ -Hazratoyim-ning dahalari boʻldi. Chunonam basavlat, chu-nonam gavjum boʻldiki, doshqozonda halim ulashdilar, — dedi Anzirat. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Pishgan halimning bugʻdoyi ezi-lib, goʻshti esa hil-hil boʻlib ketadi. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .

2. koʻchma Qattiq emas, yumshoq. ◆ Goʻsht qay-nayverib, halim boʻlib ketibdi. n ◆ Vohid-larning qishlogʻida boshqa yerlarda juda kam uchraydigan halim va shirin olma bor. O. Yoqubov, „Tilla uzuk“ .

Antonimlari

ҲАЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

halim (koʻplik halimlar)

beozor

Ruscha _ru

halim
1 особым образом приготовляемая каша из очищенных зёрен пшеницы и мяса; ◆ qaynayverib, ~ boʻlgan разваренный;
2 перен. мягкий, кроткий, шёлковый; добродушный; ◆ ~day boʻlib qoldi он стал как шёлк;
3 Халим (имя собств. мужское).

Inglizcha (en)

Nido

halim

Turkcha (tr)

Ot

halim