halim

Inglizcha (en)

Nido

halim

Turkcha (tr)

Ot

halim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-lim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I [a. — yumshoq, yuvosh,

muloyim, beozor; sabr-toqatli] 1 Kishiga qattiq botmaydigan, muloyim, yoqimli (to-vush, muomala va shunday muomalali kishi haqyda). ◆ Halim muomala. sht Suv tepasida odamlar oʻt boʻlib yonadi, boshqa vaqtlarda eng sokin, eng halim odamlar, suv boshida jan-jal chiqsa, soʻz va dalil oʻrniga musht bilan, ketmon koʻtarish bilan ish koʻrishga tiri-shadilar. Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ Bir-ikki daqiqa sukutdan soʻng Saidahmadxon sunʼiy tabassum, halim ovoz bilan soʻz boshladi. Oybek, «Ulugʻ yoʻl» . ◆ Har gapidan, harakatidan gʻurur aks etadi. Muomalada halim. A. Qah-hor, «Sarob» . ◆ Umar qishloqqa koʻchib kelgan kezlari yumshoq supurgiday halim yigit edi. "Mushtum" .

2 Halim (erkaklar ismi).

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-lim

Etimologiyasi

II \a. *I & — yopishqoq, yelim-shak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Suvga bugʻdoy yormasi va goʻsht solib, uzoq (hil-hil boʻlib ketguncha) qaynatib pishiriladigan quyuq ovqat. ◆ -Hazratoyim-ning dahalari boʻldi. Chunonam basavlat, chu-nonam gavjum boʻldiki, doshqozonda halim ulashdilar, — dedi Anzirat. A. Muxtor, «Opa-singillar» . ◆ Pishgan halimning bugʻdoyi ezi-lib, goʻshti esa hil-hil boʻlib ketadi. K. Mahmudov, «Oʻzbek tansiq taomlari» .

2 koʻchma Qattiq emas, yumshoq. ◆ Goʻsht qay-nayverib, halim boʻlib ketibdi. n ◆ Vohid-larning qishlogʻida boshqa yerlarda juda kam uchraydigan halim va shirin olma bor. O. Yoqubov, «Tilla uzuk» .

Antonimlari

ҲАЛИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

halim (koʻplik halimlar)

beozor

Ruscha _ru

halim
1 особым образом приготовляемая каша из очищенных зёрен пшеницы и мяса; ◆ qaynayverib, ~ boʻlgan разваренный;
2 перен. мягкий, кроткий, шёлковый; добродушный; ◆ ~day boʻlib qoldi он стал как шёлк;
3 Халим (имя собств. мужское).