hibs
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hibs
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. (jaLx.a. — qamash, tutqunlikka olish; turma, qamoq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. Ozodlikdan mah-rum qilish, qamash; qamoq. ◆ Yusupovni uch oy hibsda saqlashdi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Paymonasi toʻlib turgan Dorobbek ku-tilmaganda hibsga tushdi-yu, keta turib, Laʼlidan qasos oldi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Koʻkminor eshigidan chiqishi bilanoq uni navkarlar salom-aliksiz hibsga olib, qoʻl-lariga kishan urdi. Mirmuhsin, „Choʻri“ .
- Hibs qilmoq (yoki etmoq) Qamoqqa ol-moq; qamamoq. ◆ ..shahardagi shubhali odam-larning hammasini hibs qilish borasida farmoni oliy olib, uty zahoti ishga tu-shishibdi.. S. Karomatov, „Bir tomchi qon“ . ◆ Shaharning Mashhad yoʻlida.. Ixtiyoriddin qalʼasi qad koʻtargan, bu yerga ogʻir gunoh qilganlar hibs etilardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲИБС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.