hozirjavob
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ho-zir-ja-vob
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
|a. 4^1 — bila-
gon; ran, suhbatda oʻzini yoʻqotmaydigan] 1 Savol, luqma va sh.k. gap-soʻzlarga oʻrinli tarzda va tezda javob qaytarish qobiliya-tiga ega. ◆ Uning.. sergʻayrat, hozirjavob, fikri oʻtkir ekanligini oʻqituvchilar bili-shar edi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Hojatxonaga kirganlar kalga hazshg qilib, uni uyaltirmoq-chi boʻlar, lekin surbet va hozirjavob kal, boʻsh kelmay, har bir gapga oʻn gap bilan javob qshshrdi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . U nihoyatda serharakat, ho-zirjavob — gap bilan yengib boʻlmaydigan kimsa edi. Mirmuhsin, Meʼmor.
2 Hayot, davr talabiga oʻz ish-amali bilan tezda javob beruvchi. ◆ Ustozning publi-sistik asarlari bilan tanishar ekansiz, u benihoya hozirjavob, faol ijod qilganli-giga amin boʻlasiz. Gazetadan . ◆ Ulkan adabiyo-timizning dangalchi.. hozirjavob qismi boʻlgan satira-yumorning vazifasi Tiyanshan to-gʻidan ham baland. "Mushtum" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОЗИРЖАВОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
hozirjavob
1 находчивый, умеющий быстро выходить из затруднительного положения, сообразительный;
2 находчивый в разговоре, остроумный в ответах, не теряющийся в споре; ◆ u ~ odam он за словом в карман не полезет.