hushsizlanmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]hush-siz-lan-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Hushdan ketmoq, oʻzini bilmay qolmoq. ◆ Bir vaqt hushimga keldim: ogʻzim boʻgʻiq, qalin narsaga oʻral-ganman. Izvoshda ketayotganimni payqadim. Yana hushsizlandim. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Gangib qolmoq, esankiramoq; parishon boʻlmoq. ◆ [Otabek] Besh daqitsalab yoʻl ustida esankiragan, hushsizlangan koʻyi qo-tib turgach.. birdan yurib ketdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҲУШСИЗЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]OʻTIL
Tillar
[tahrirlash]- Turkcha: bayılmak