ibora

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-bo-ra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. ^— soʻz, soʻz birikma-

si] 1 Biror tushuncha yoki fikr ifodalov-chi, odatda, soʻzlarning turgʻun birikmasi (soʻz birikmasi yoki gapga teng jumla); taʼ-bir. ◆ Obrazli ibora. m ◆ Chernitsov "vaqtincha tantana", "vaqtincha chekinish", "qayta hujumga oʻtish" degan iboralarni qiynalib aytdi. I. Rahim, «Chin muhabbat» . ◆ Ular Suq-rotning "Avval oʻzingni angla, shunda dunyo-ni anglaysan" degan mashhur iborasini oʻzla-riga dasturilamal qilib olishgan. "Sirli olam" .

Turgʻun ibora Bevosita nutq jarayonida hosil boʻlmaydigan, tilda bir butun holda mavjud boʻlib, shundayligicha nutqqa ki-ritiladigan soʻz birikmasi yoki gapga teng jumla. Frazeologik ibora Turgʻun iboralar-ning koʻchma maʼnoli, obrazli turi. Oyogʻini qoʻliga olmoq (juda tez yugurmoq), ammam-ning buzogʻi (lalayganoʻ, ilonning yogʻini yala-gan (oʻta ayyor) va sh.k.

2 ayn. soʻz 2.

Antonimlari

ИБОРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ibora
1 выражение, оборот речи; фраза; ◆ dagʻal ~ грубое выражение, ругательство, брань; ◆ frazeologik ~ фразеологическое выражение, фразеологизм;
2 слово.