ibtidoiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ib-ti-do-iy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — boshlangʻich,

dastlabki; sodda] kt. 1 Kishilik tarixi-ning eng qadimgi, dastlabki davriga oid, sinfiy jamiyatdan oldingi. Zero, ibtido-iy jamiyatdan tortib hozirgi jamiyat bos-qichiga qadar boʻlgan davrlar odam mehnati samarasi.. N. Safarov, Olovli izlar.

2 Boshlangʻich, dastlabki. ◆ Ibtidoiy mak-tab (esk.). n Shu oddiy bir kishi(ni), ibti-doiy maktabning muallimini, Abbosxondan tortib Muhammadjon domlagacha izzat qiladilar. A. Qahhor, Sarob.

3 Oddiy, elementar. ◆ Mulla Shohning adabiyot bilan mashgʻuloti juda sodda va ibtidoiy edi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Meh-natga ishtiyoq boʻlgani holda unga munosa-bat joʻn va ibtidoiy darajada turibdi. Gazetadan .

Antonimlari

ИБТИДОИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Nido

ibtidoiy

Ruscha _ru

ibtidoiy
1 начальный;
2 элементарный, простой; ◆ ~ qoidalar элементарные правила;
3 примитивный, зачаточный; ◆ Bir necha musiqa asboblari ham bor. Gʻoyat ~ (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Есть также несколько музыкальных инструментов. Очень примитивные;◆ ~ holda в зачаточном состоянии;
4 первобытный; ◆ ~ odam первобытный человек; ◆ ~ jamiyat первобытное общество; ◆ ~ jamoa-urugʻchilik tuzumi первобытно-общинный родовой строй.