ilk
ilk
- avval, bashlangʻich, birlamchi, boshlangʻich, ilk
Etimologiyasi
ILK ’oldingi’, 'dastlabgi’, ’boshlangʻich’. Quyosh-ning i l k nurlari hovlining shu tarafiga tushadi. Qadimgi turkiy tildagi ’old’ maʼnosini anglatgan il otidan —i qoʻshimchasi bilan 'oldga tomon harakatlan-’ maʼnosini anglatuvchi ili— feʼli yasalgan va unga -k qoʻshimchasini qoʻshib ilik soʻzi yasalgan (ЭСТЯ, I, 350; ПДП, 380: ilik; DS, 208: ilik III); keyinroq ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan (Devon, I, 78): (il + i = ili—) + k = ilik > ilk.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ruscha ru
ilk
1 первый, начальный; ◆ ilk muhabbat первая любовь; ◆ quyoshning ilk nurlari первые лучи солнца;
2 ранний; ◆ ilk koʻklam ранняя весна; ◆ ilk bahordan с ранней весны; ◆ ilk sahar предрассветная пора; ◆ ilk saharda перед рассветом; ◆ ilk sahardan, ilk saharlab спозаранку; ◆ ilk tongdan с самого рассвета, с первым проблеском лучей; ◆ yozuvchining ilk asarlari ранние произведения писателя.
ilk
- avval, bashlangʻich, birlamchi, boshlangʻich, ilk