imonsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

i-mon-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Xudoga ishonch-eʼti-qodi yoʻq, xudodan, dindan qaytgan; dahriy.

2 Vijdoni yoʻq, nopok. ◆ Men bu imonsiz cholninguddaburoshshgidan hayronman. A. Xakimov, „Ilon izidan“ . ◆ Bunine otasi Maxmud Mirzo bagʻoyat imonsiz, buzuq odam edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

3 Shunday odamga nisbatli haqoratni bildiradi; vijdonsiz, diyonatsiz. ◆ -Hoy, imonsiz chol, Mirzaxaidar akani nega qoʻsha-san? — dedi kimdir orqadan. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Antonimlari

ИМОНСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

imonsiz
1 рел. не имеющий веры, неверующий; // атеист, безбожник;
2 бран. уст. безбожник; неверный, бессовестный, обманщик; ◆ ~ ketkur чтоб ты умер вне религии.