intiho
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
in-ti-ho
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – oxir, nihoya;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Oxir, nihoya; zid. ibtido. ◆ Ishni intihosiga yetkazmoq. ◆ Qahramonlardan har birining oʻy-fikrini, bosgan qadamini.. hamma-hammasini ibtidosidan intihosigacha yaxshi biladi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“ ◆ Gʻazal intihosiga yetgan sari Avazning chehrasi yorishib borardi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИНТИҲО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.