ishq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ishq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. 3-t — sevgi, muhabbat; oshiq-lik, xushtorlik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Boshqa jinsdagi shaxs-ga berilish, intilish (moyillik) his-sez-gisi. ◆ Majnunning Layliga ishqi. Ishq sav-dosi. Yor ishqida yonmoq. Ishqi yoʻq — eshak, dardi yoʻq — kesak. Maqol . ■■ ◆ Bir vaqtlar ishq mojarolarini yolgʻiz ertaklardan ting-lagan Gulnor.. endi oʻzi ishqning olov koʻyla-gida yashar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 koʻchma Zoʻr ichki intilish; ishtiyoq. ◆ Odatda, navbahor kelishi bilan qalbi yaratish ishqi bilan tugʻyon uruvchi saxiy bogʻbon-lar, paxtakorlar va ishchilar yil boʻyi kili-nishi lozim boʻlgan ishlarni xomchoʻt qilib oladilar. Gazetadan . ◆ Ajabo, ustozning inson qalbiga solgan ijod ishqi shogirdning matonati bilan qoʻshilsa, moʻʼjiza tugʻilar-kan. "Guldasta" .
- Ishqi tushmoq Ishq-mexri uygʻonmoq, ishq-mehr bilan bogʻlanmoq; sevib qolmoq. ◆ Dehqonning ishqi yerga tushgan. U yerni eʼzoz-laydi. Gazetadan . Birovga ishkingiz tushsa, kiz boladan beshbadtar uyatchan boʻlib qolar ekansiz.. P. Tursun, Oʻqituvchi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИШҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
ishq (koʻplik ishqlar)