jihat
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ji-hat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. S+*. — tomon, taraf; yoʻna-lish
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Taraf, tomon. ◆ Maydon ikki tanob kenglikda boʻlib, janubi qutidor va qoʻshni-sining imoratlari.. va boshqa uch jihati ham shunga oʻxshash binolardan iborat edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Sahnning tun va kun botar jihatlari kichkina hujralar bilan oʻralgan. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 koʻchma Biror ish, masala va shu kabilarning tarkibiy qismi, oʻziga xos xususiyati, to-moni. ◆ [Fotima] Oʻziga kimlarning koʻngil qoʻyganini bilar va muomalada bu jihatni hisobga olaredi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Eʼti-borxon Oxunova tabiat maftuni, uni jon-dan sevadi. Uning nozik, rang-barang jihat-larini chuqur his etadi. X. Yodgorov, „Hayot toʻlqinlari“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЖИҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.