jihat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ji-hat

Etimologiyasi

arab. – tomon, taraf; yoʻnalish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Taraf, tomon. ◆ Maydon ikki tanob kenglikda boʻlib, janubi qutidor va qoʻshnisining imoratlari.. va boshqa uch jihati ham shunga oʻxshash binolardan iborat edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Sahnning tun va kun botar jihatlari kichkina hujralar bilan oʻralgan. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

2. koʻchma Biror ish, masala va shu kabilarning tarkibiy qismi, oʻziga xos xususiyati, tomoni. ◆ [Fotima] Oʻziga kimlarning koʻngil qoʻyganini bilar va muomalada bu jihatni hisobga olar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Eʼtiborxon Oxunova tabiat maftuni, uni jondan sevadi. Uning nozik, rang-barang jihatlarini chuqur his etadi. X. Yodgorov, „Hayot toʻlqinlari.“

Antonimlari

ЖИҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jihat
уст. сторона; bu (или shu) ◆ ~dan 1) в этом отношении; ◆ bu ~dak u haqli в этом отношении он прав; 2) ввиду этого; ◆ moddiy ~dan в материальном отношении; ◆ bu kitob til ~idan oson эта книга нетрудная в отношении языка (по языку); ◆ yosh ~idan eng kattasi самый старший по возрасту.