korafta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ko-raf-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. "jLlsI_,LS — tajribali, koʻpni koʻrgan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Koʻpni koʻrgan, oʻz bo-shidan kechirib, tajriba orttirgan; tajribali. ◆ Oʻzi oʻn yil muttasil mashina hay-dagandan keyin korafta boʻlib ketarkan, kerak boʻlsa, chiroqsiz ham ishlayveradi. H. Nazir, „Mayoq sari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КОРАФТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
korafta
разг. испытавший сам, переживший сам, знающий по собственному опыту; бывалый; ◆ bu ishga u juda ~ boʻlib qolgan он это дело (эту работу) знает очень хорошо: он мастер своего дела.