maʼzur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
maʼ-zur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
| a. jj'xx-o - uzrli; uzr etilgan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Uzrli, kechirsa boʻladigan. ◆ Maktubni isitma orasida yozganingizga tamoman qano-at hosil qildim. Shuning uchun sizni ayb-lashga haqqim yoʻq, siz maʼzursiz. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
- Maʼzur tutmoq (yoki koʻrmoq) Uzrli hisoblamoq, kechirmoq. ◆ Meni maʼzur tu-ting, ustoz. Ust-boshim kir-chir boʻlgani-dan toʻgʻri kelaverishga botina olmadim. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Maʼzur koʻrasiz, ogʻaynilar, bu savdo bizga toʻgʻri kelmaydi. H. Gʻulom, „Feruza“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАЪЗУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
maʼzur
извинительный; простительный, заслуживающий прощения; ◆ ~ sanamoq (или koʻrmoq) прощать, извинять;◆ xayr-~ см. xayr.