mahsul
mahsul
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
mah-sul
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
[a. — yigʻib-terilgan
hosil, meva; samara; natija, unum] 1 Ish, faoliyat, mehnat samarasi, mevasi. ◆ Ijodiy mehnatning mahsuli. shsh U koʻtarinki kay-fiyatda edi, kechagi, bugungi ish mahsulidan xursand. M. Xayrullayev, «Koʻngil» .
2 ayn. mahsulot. ◆ Ogʻir sanoat mahsuli. m ◆ Paxta bizning gʻalabamizni belgilab beruvchi asosiy mahsulimizdir. Gazetadan .
3 Hosil, unum. Yer ham tirik jon. In-sondek nafas oladi, oziqlanadi, nihoyat, mah-sul beradi. S. Karomatov, Soʻnggi barxan. ◆ Dehqon osmonga qarab, yaxshi havodan quvonsa, yerga qarab, moʻl mahsulidan suyunadi. M. Is-moiliy, «Fargʻona t» . o.
4 koʻchma Biror narsadan yuzaga kelgan narsa; natija. ◆ Yigitalining rangiga bir oz zahillik uribdi. Bu muttasil davom etib kelayotgan uyqusizlik, adadsiz iztiroblar-ningmahsuli, albatta. D. Nuriy, «Osmon us-tun i» . ◆ Xulosa shu: ehtiros yoʻq, bu ezmalik, be-parvolik mahsuli. "Mushtum" .
Sinonimlari
Antonimlari
МАҲСУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ruscha ru
mahsul
продукт, плод; ◆ til bir qancha davrlar ~idir язык является продуктом целого ряда эпох;◆ qalam ~i плоды пера (т. е. литературные произведения).
mahsul