maktub
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mak-tub
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. مَكْتُوب — yozilgan; xat, noma
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 kt. Kimsaga, biror kishiga yozib yuboril-gan xat, noma. ◆ Maktub yubormoq. Maktub yoz-moq. v ◆ Kushbegi yer ostidan xotinni kuzat-di-da, qoʻlidagi maktubning orqa-oʻngini tek-shirib qaradi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Konvert ichida yana bir maktub bor edi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
2 Yozma ravishda bayon qilingan muroja-at; murojaatnoma.
3 Murojaattarzida yozilgan badiiy asar. Maktu b janriga mansub bu sheʼr shakl ji-hatdan Muqimiyning "Navbahor"ini eslat-sa-da, bunda Hamid Olimjonga xos novator-lik yaqqol koʻzga tashlanadi. "OʻTA".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАКТУБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.