manot
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-not
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I s. ◆ t., shv. Sum. Bir manot. n ◆ Karvonboshini oldiga chaqirib: -Generalga qirq ming manot hadya qilinsin, — deb amr qildi. J. Sharipov, „Xorazm“ .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-not
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II |a. — qadimgi arablarda
sanam, maʼbuda nomi] din. Arablar islom-dan ilgari sigʻingan sanam — maʼbudalar-dan biri (yana q. lot I).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАНОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.