кумир

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ку-мир

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

кумир м
1 sanam, manot (majusiylarda);
2 перен. koʻngil orzusi; birovning eng yaxshi koʻrgan (sajda qiladigan) kimsasi, narsasi, joni-dili; ◆ нашим ~ом был учитель литературы bizning eng yaxshi koʻrgan oʻqituvchimiz adabiyot oʻqituvchisi edi;* создать (ili сотворить i t. p.) себye◆ ~; ◆ возвести в ~ кого-что sajda qilsa arziydigan birdan-bir kimsa (yoki narsa) deb bilmoq, pir qilib olmoq.