mayin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-yin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ipakdek yumshoq va nozik, qoʻlga muloyim urinadigan. ◆ Mayin jun. Mayin soch. Mayin gazmol. m ◆ Shayboniyxon boʻtaloq junidan toʻqilgan mayin malla joynamoz chetiga qaytib oʻtirdi. P. Qodi-rov, „Yulduzli tunlar“ .
2 koʻchma Yoqimli, muloyim. ◆ Mayin shaba-da. Mayin kuy. yaya [Doʻndiqning] Xayolchan yuz-larida mayin tabassum paydo boʻldi. Oy-din, „Doʻndiqdan ham yosh ekan“ . ◆ Chirildoqlar-ning mayin musiqasi hamma yoqni toʻldirgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАЙИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.