Kontent qismiga oʻtish

mayin

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

ma-yin

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Ipakdek yumshoq va nozik, qoʻlga muloyim urinadigan. ◆ Mayin jun. Mayin soch. Mayin gazmol. m ◆ Shayboniyxon boʻtaloq junidan toʻqilgan mayin malla joynamoz chetiga qaytib oʻtirdi. P. Qodi-rov, „Yulduzli tunlar“ .

2 koʻchma Yoqimli, muloyim. ◆ Mayin shaba-da. Mayin kuy. yaya [Doʻndiqning] Xayolchan yuz-larida mayin tabassum paydo boʻldi. Oy-din, „Doʻndiqdan ham yosh ekan“ . ◆ Chirildoqlar-ning mayin musiqasi hamma yoqni toʻldirgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .


Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

МАЙИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

mayin
прям. и перен. мягкий, нежный; тонкий; ◆ ~ iqlim мягкий климат; ◆ ~ tovush нежный голос; ◆ ~ shabada нежный ветерок; ◆ ~ qoramtir yuz нежное смугловатое лицо; ◆ ~ jarangli kulgi серебристый смех; ◆ ~ va yarim ~ jun тонкая и полутонкая шерсть; ◆ ~ junli qoʻylar тонкорунные овцы.