mazhab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

maz-hab

Etimologiyasi

arab. – yoʻl, harakat tarzi; diniy taʼlimot, dinning biror tarmogʻi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. Islomda diniy huquq tizimlari va yoʻnalishlari; umuman, anʼanaviy diniy huquq doirasidan chiqmagani holda, shariat masalalarida yengilroq yoki qattiqroq hukm chiqarishlari bilan bir-biridan farqlanuvchi yoʻnalishlar, oqimlar. ◆ Islomning shia mazhabi. ◆ Ilgari bilish kerak. — dedi Xatib domla. — Siz imomi Aʼzam Abu Hanifa mazhablaridamisiz? Yoki imomi Molik? A. Qodiriy, „Obid ketmon.“

2. koʻchma Rasm, odat; yoʻl. ◆ Ishq mazhabida kufr erur jahl ila taqvo. Hamza, „Tanlangan asarlar.“

3. koʻchma siyos. Oʻz qarashlari va aqidalari bilan boshqalardan ajralib qolgan guruh.

Antonimlari

МАЗҲАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mazhab
1 рел. секта, толк, направление; ◆ Kurdlar asosan sunniy ~-iga mansub boʻlib, shia ~idagilari ozchilikni tashkil etadi («Ќизил Ўзбекистон») Курды, в основном, принадлежат к суннитскому толку, шииты среди них составляют меньшинство;
2 полит. фракция, группа; группка; уклон;
3 перен. обычай, привычка.