muk
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
muk
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- muk tushmoq 1) oyoqlarni yiqqan holda yuztuban boʻlib yotmoq yoki boshini juda quyi solib engashmoq. ◆ "Jinchiroq"ni puflab, Yoʻlchi bilan Uroz gulxan tevaragi-da muk myuiuuidu. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ U tar bobo boʻsagʻada muk tushib iltijo qildi. S. Siyoyev, Avaz; 2) koʻchma biror narsa ustida qunt bilan oʻtirmoq. ◆ Kamol.. ke-yingi kunlarda koʻp ishlar, ish stolida qogʻoz ustiga muk tushib, tong ottirar edi. S. Ahmad, „Oydin kechalar“ . ◆ Muk tushib oʻqiy-oʻqiy charchadi qoʻzichogʻim. H. Nazir, „Yonar daryo“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.