muk

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

muk

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

muk tushmoq 1) oyoqlarni yiqqan holda yuztuban boʻlib yotmoq yoki boshini juda quyi solib engashmoq. ◆ "Jinchiroq"ni puflab, Yoʻlchi bilan Uroz gulxan tevaragi-da muk myuiuuidu. Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ U tar bobo boʻsagʻada muk tushib iltijo qildi. S. Siyoyev, Avaz; 2) koʻchma biror narsa ustida qunt bilan oʻtirmoq. ◆ Kamol.. ke-yingi kunlarda koʻp ishlar, ish stolida qogʻoz ustiga muk tushib, tong ottirar edi. S. Ahmad, «Oydin kechalar» . ◆ Muk tushib oʻqiy-oʻqiy charchadi qoʻzichogʻim. H. Nazir, «Yonar daryo» .

Antonimlari

МУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muk:
◆ ~ tushmoq см. mukka.